Anam təlim edən dildə
| Anam təlim edən dildə Müəllif: Mirzə Əli Möcüz |
| Mənbə: Buludxan Xəlilov. Azərbaycan dili antologiyası. Bakı, “Elm vətəhsil” nəşriyyatı, 2012. səh. 223-224. |
Mənə lütf eylə, ey saqi, gətir o cami–sərşari
Ki, ta rəf eyləyim nəştov qarın bu rənci xümmari.
Nəpüstəm var, nə badamım, nətüxmi – şur, nə neytaqim,
Məzə olsun məni – biçizə yarın ləli şəhvari.
De gəlsin məclisə mütrüb, əlində sazü mizrabi,
Çalıb tarü dəfi, şad eyləsin mən aşiqi – zari!
Nə kisəmdə zərim vardır, nə ambarımda bir həbbə,
Əlim boşdur, üzüm qarə, doyunca mey içim bari.
Nə məllakəm, nətüccarəm, nəxani – mərdümazarəm,
Mataim şerdir ancaq, onun da yox xiridari.
Dilim türki, sözüm sadə, özüm səhbayə dildadə,
Mənim tək şairin, əlbət, olar kasad bazari.
Dünən şer ilə bir namə apardım şahi–İranə,
Dedi: "Torki nəmidanəm, məra to bəççe pəndari?"[q 1]
Özü türk oğlu türk, əmma deyir türki cəhalətdir,
Xudaya, müzməhil qıl təxtidən bu al – Qacari!
Ümidim kəsmə, Möcüz, yaz anan təlim edən dildə!
Gəzər bir ərməğan tək dəftərin Çini və Tatari.
Qeydlər redaktə
- ↑ Türkcə bilmirəm, sən məni uşaq sanırsan? (fars)