Elmi mübahisələr/Diletantın qəzəbi, yoxsa elmdə reketlik (T.Hacıyevə cavab): Redaktələr arasındakı fərq

Hacıyev bilmir ki, «Aratta» sözü «Urartu» adının (Bibliyada - Ararat) şumer dilindəki tələffüz formasıdır. Deməli, şumerlər «Aratta» deyərkən tanımadıqları uzaq Altayı yox, qonşuluqlarındakı Urartu dövlətini nəzərdə tutublar. Bu da artıq çoxdan məlumdur ki, Hacıyev və onun kimilər tərəfindən «türklərin düşməni» elan edilmiş Avropa alimləri Orxon-Yenisey mətnlərinin türk dilində yazılmasını müəyyənləşdirib, bütün dünyaya tanıtdıqları kimi, onlar Urartu kitabələrinin də müasir çeçen və inquş xalqlarının ulu əcdadlarının dilində yazılmasını çoxdan sübut etmişlər (Təbiidir ki, Hacıyevin bundan da xəbəri yoxdur). «Rusiya tarixi» adlı dərslikdə (M., 2001, s.17) oxuyuruq: «Sübut olunub ki, Urartu və ona qohum olan hürri dilləri müasir veynax (çeçen və inquş) dillərinin uzaq qohumlarıdır». Ona görə də, cənab professor, müasir zamanda Orxon və Yenisey mətnlərinin rus və yaxud Çin dilində yazılmasını iddia etmək nə qədər gülünc görünürsə, Urartu (Aratta) dilinin türk və ya erməni (ermənilər də Urartunu öz dövlətləri hesab edirdilər) dili olmasını söyləmək də o qədər gülüncdür.

 

 

Bu cür savadsız alimlər yaxşı başa düşürlər ki, onlar yalnız Azərbaycan elmində cəhalət mühiti yaratmaqla üzdə qala bilərlər. Ona görə də bunlar həqiqi elmi metod və prinsipləri Azərbaycan elmində tətbiq etmək istəyən hər bir namuslu və vətənpərvər tədqiqatçını özlərinin düşməni hesab edərək, onlara qara yaxmaq üçün hər cür üsula əl atırlar. Öz savadsızlıqlarını gizlətmək üçün isə onlar əsasən, yalançı vətənpərvərlik pərdəsindən, böhtan və demoqogiyadan istifadə edirlər. Onların yalançı elmlə (beynəlxalq terminologiya ilə - psevdoelm, kvazielm) məşğul olduqlarını sübut etmək üçün təkcə onların iddialarının dünya elminin ən adi aksiomlarına və prinsiplərinə nə qədər zidd olmasını göstərmək kifayətdir. Ancaq bu barədə bir qədər sonra danışacağıq.