Baqqal kişi və Tutuquşu hеkayəti: Redaktələr arasındakı fərq
Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
kRedaktənin izahı yoxdur |
Redaktənin izahı yoxdur |
||
Sətir 1:
{{Başlıq
| başlıq = Baqqal kişi və Tutuquşu
| müəllif = Mövlana Cəlaləddin Rumi
| keçidsiz müəllif =
Sətir 15:
}}
<poem>Bir şəhərdə, bir baqqal, bir Tuti saxlayardı,
Rəngi yaşıl səsisə, insana
Dükanda yaşayardı, dükanı
Bütün tacirlərlə
Xitab
Tuti tək danışmaqda, dinməkdə sadiq idi.
Bir gün dükan sahibi,
Dükanı tutisinə,
Birdən bir zirək pişik, varidi- dükan2
Siçan
Tuti uçdu
Qanadları
Bir azdan baqqal gəldi, kördü yağlar dağılmış,
Dükan qarışmış tamam, Tuti bir küncdə qalmış.
Baqqal dükana gircək, üst-baş yağa bələndi.
Tutiyə zərbə vurdu, baş tükləri ələndi.
Tuti
Baqqal tamam pərt oldu , peşmançılıq sönmədi.
Saqqal
Şirin dilli Tutimin, başına əl vuranda.
Gördüyü dərvişlərə,
Sanırdı
Üç gün, üç
Ümüdini itirdi, susmağa məcbur qaldı.
Tutini hər gün görür, təsir
Təəccüblə dişini, sıxırdı
Dəmbədəm hər söz başı,
Görən
Quşun
Birdən yamaqlı paltar, kişi
Başı
Tuti dilə gələrək,
Səsləyib çağıraraq,
Ki, sən
Sən də yağ dağıtmısan, ya tükünü
Bənzətməni
Çünki Tuti halını,
Pak əməlli halını, öz işinə
Sən gəl “şirin” sözünü, “şir” sözünə
Dünyamız bu səbəbdən,
Çün Tanrı dərvişindən, agah
Özlərini Nəbi tək, alim şəxs sanırdılar,
Övliyalarmızı,
Lakin
Fərq
İki arı çəməndə, bəhrələnər çiçəkdən,
Biri sancar,
İki ahu
Biri
Qamışlıqda iki
Birisi
Yüzlərlə dinlər vardır, bir-birinə
Lakin diqqət
Biri
Biri nuş edər, içər,
Bir hissə şirin
Bir hissə təmiz
Hər iki surət əgər,
Acı suyla, şirin su, səfadır hər birinə.
Zövq sahibi lazımdır, tanısın təamları,
Sehri möcüzə ilə, oxşadıb etmiş qiyas,
Çünki hər ikisi də, məkrdən almış əsas.
Bu əsayla,
Bu əməllə,
Başında
İçində vəfa
Kafirlər
Bir afət gəlmiş
Nə qədər bir-birinə, xalq
Özü alar cavabın, digərə nə söyləsə.
Kafər guman
Biri Tanrı əmriylə,
İki üzlü riyakar, guya namaz qılırlar,
Qıldıqları namazı, namaz adlandırırlar.
Münafiq, riyakarlar mömini
Lakin
Tanrı münafiqləri, mat saxlayar axirət.
Gərçi
Lakin fərqləri isə,
Hərə
Öz-özünə müvafiq, hərə bir
Tanrı möminlərinə, şadlıq
Münafiqləri isə, cəhənnəmə
Bir həxs əgər
Əgər bir şəxs söyülsə, zatında var söyülmək.
«Mimü», «Vavü», «Mimü», «Nun» insana şərif3
Gər münafiq gəlməsi,
Bir əqrəb gəlməsi tək,
cəhənnəm gəlməsində,
Sözün adın çəkməklə, bilinməz
Ad sahibi çirkinsə, adın nə günahı var,
Dənizdə su acısa, qabın nə günahı var.
Qabdakı su mənadır,
Məna dənizi
Tanrıda qüdrətə bax,
Suları acı şirin, qarışan görmürük biz.
Dənizlər ikisidə, bir mənbədən axırlar,
Mənbə ilahi mənbə,
Əgər qızıl qəlb isə, yaxud təmiz qızılsa,
İnsan da öz canını, məhək
Şübhəsiz
Əgər bilmək istəsən, qəlbini Mustafanın,
Sənin ürəyin gərək, kanı
Əgər düşsə bir Xaşak, canlı insan ağzına,
Sakit qala bilməz
Min tikə xörək
Yalnız ürək bulanar, təsir
Dünyamızı hiss
Üqbamızı hiss
Bu hissin sağlamlığın, siz təbibdə axtarın,
Bu hissin sağlamlığı, camaldan bəhrələnir,
Canlar alandır
Afərin
Mülkü, canı, varını,
Biri xəzinə üçün,
Həmin xəzinədən, tikdi
Suyu kəsdi arxından,
Dərisini
Düşməni qırmaq üçün,
Tikdi özü
Mənim söylədiklərim, zərurətdir düz
Gah
Dinə vurulmalısan,
Digərinin sifəti, san Tanrı sifətidir.
Hərənin sifətinə bax saxla
Xidmət
Başa düş hər bir ələ, əl uzatmaqmı
Çünki
Məqsədi
Quşlar
Dərvişlərin sözlərin, rəzillər
Sanki
Kişilərin əməli,
Rəzillərin əməli, hiylələr kimi
Nəhəng şiri götürüb, dilənməyə
Rəzil Əbu Müslümü Əhmədə tay
Əbu müslüm ləqəbi yaddaşda kəzzab qaldı,
Məhəmmədin ləqəbi, bil, Üluləlbab
Haqqın
Badələr qurtaranda, qalar iyli bir əzab.
</poem>
|