Xali ki, düşüb cana, ol ləli-tər üstündə
Xali ki, düşüb cana, ol ləli-tər üstündə Müəllif: Əbülhəsən Vaqif |
Mənbə: Tərtib edəni: Zaman Əsgərli (2005). XIX əsr Azərbaycan şeiri antologiyası (az). Milli Kitabxana. "Şərq-Qərb". Orijinal mənbədən 2016-03-05 tarixində arxivləşdirilib. Yoxlanılıb 2016-08-13. |
Xali ki, düşüb cana, ol ləli-tər üstündə,
Sandım ki, miçək düşmüş şəhd-şəkər üstündə.
Zülfündü tutub, ey məh, rüxsarın edib tirə,
Ya əbri-siyəh çin-çin yatmış qəmər üstündə.
Purpiç olub zülfün, ruyində vurub həlqə,
Əfidi yatıb güya ganci-gövhər üstündə.
Meyxanədə gər olsa bəhs ol ləbi-ləlindən,
Qönçətək ağız açma, qanlar düşər üstündə.
Cəllad gözün çəkmiş uşşaqə əcəl tiğin,
Amadə durub şaha qaşın bəsər üstündə.
Ruyində o kəc zülfə əl vurma, aman, Vaqif,
O hələm ilə o məh üzündən əqrəb gəzər üstündə.