Mənim könlüm qüssəlidi, zülməti dan istərəm,
Nə malı-mülk, nə var-dövlət, nə şöhrət-şan istərəm,
Nə müddətdi, xəstə düşdüm, təbib gəlməz yanıma,
Şahlar şahı, irəhm eylə, dərdə dərman istərəm.
Çoxlarına bel bağladım, dedim; “mənə yar olar”,
Çox çəkmişəm, çox görmüşəm sinəm üstə yaralar,
Öz xalqına qəbir qazan, xain, qəlbi qaralar –
Fələk gərək qələm çala cismin büryan istərəm.
Aşıq Alı, ol Xudadı cansızlara can verən,
Öz yolunu bilməyənə məhşərdə fərman verən.
Mətləbini hasil edib, oğlunu qurban verən,
Bar-ilahim, mətləbimi mən də hər an istərəm.
