Əmir Müaviyyə və dəyirmançı

Əmir Müaviyyə və dəyirmançı Müəllif: Şifahi xalq ədəbiyyatı

Günlərin bir günündə əmir Müaviyə gəlib dəyirmanın qapısı qabağında dayandı. Qapıdan baxıb gördü ki, eşşək dövrə vuraraq dəyirman daşını dolandırır. Eşşəyin boynundan bir zınqırov asılmışdı.

Əmir dəyirmançıdan soruşdu:

– Eşşəyin boynundan zınqırov nə üçün asmısan?

Dəyirmançı dedi:

– Bilirsən, əgər məni yuxu tutub mürgüləsəm, eşşək dayanar, zınqırovun da səsi kəsilər. Onda mən bilərəm ki, eşşək dayanıb. Mən çığıraram, o yenə də dəyirman daşını dolandırmağa başlayar.

Əmir ona dedi:

– Bəs eşşək dayanıb, başını bulasa necə? Onda sən zınqırovun səsini eşidəcəksən, ancaq eşşək dayanmış olacaq.

– Ay ağa, axı, mən sənin kimi ağlı olan eşşəyi hardan tapım! – deyə dəyirmançı ona cavab verdi.