Açın üzləri
Müəllif: Mirzə Əli Möcüz

Niqabi eylәdi icad bir şahin hәrәmi
Ki, misli-paşinә sәng arizi-müxәddәr idi.

Cәmali-әnvәrinә salmadı niqab hәrgiz
Cәnabi Fatimә ki, doxtәri-peyәmbәr idi.

Kәmalin әmrini şövq ilә etdi istiqbal
Olar ki, ruxi-vәcahәtdә mahi-әnvәr idi.

Vә lakin eylәdi lәnәt çinanki biz Şimrә
O bacılar ki, misali-Nәkir-Münkәr idi.

O hökm eylәdi dilşad әhli-namusi,
Günahkar xanımlar niyә mükәddәr idi?

Biduni xofu tәrәddüd niqabisiz mәşuq
Gedәrdi aşiqi-zarin ziyarәt eylәr idi.

Niqabi açsa xanım sahibindәn eylә hәras,
Niqabü çadirә sәttari-çeşmi-şöhәr idi.

Bәsa olub ki, dadaş bacini edib tәqib
Bәqәsdi-eşqü hәvәs, bilmәyib ki, xahәr idi.

Xoşa o günlәrә ki, tacirin, bәyin, xanın,
Qızının adı Şәrәf, oğlununki Әskәr idi.

Qoya bilәrdi mәgәr adın oğlunun Pәrviz,
O günlәri ki, axundlar "әmiri-lәşkәr" idi?

Darardı saqqalın on beş yaşındakı oğlan,
Müti mәrdi-dәyanәt o gün ki, bәrbәr idi,

Әgәr o devrüdә kәşfi-hicabi nisvandan
Edәydi bәhs müdiri "Sitarә" kafәr idi,

Kәmançәvü dәfü tari şikәst edәr günlәr
Cәmaәti-tәlәbә Rüstәmi-Şәbüstәr idi.

Nә çәkmәsi, nә corabi olardı sәrbazın,
Xoşa o günlәrә ki, canişin Müzәffәr idi.

Nә şahdәn, nә vәliәhdidәn edәrdi hәras
O hәllac oğlu [1] ki, min atlıya bәrabәr idi.

Alardı bacü xәrac әhli-şәhrdәn hәr gün
Şәrarәt әhlinә çün Seyyid-hәmzә [2] sәngәr idi.

Girәrdi bәstә adam öldürәn zaman qatil,
Ona himayәt edәn şәxs әhli-mәnbәr idi.

Rәvayәt eyliri ravi ki, sәhni-topxanә
Qәzayi-hacәt üçün mәbrәzi-müqәrrәr idi.

Bina bәqovli-cәnabi-şәhiri Qaani [3]
Nikola, Nasirәddinә qulami-kәmtәr idi.

Onun rikabin öpәrmiş tәmam dövlәtlәr,
Әmir ona qapıçı, qeysәr isә mehtәr idi.

Әgәr baxaydı mәhәbbәtlә sәmti әflakә,
Düşәrdi qorxuya sükkani-әrş, titrәr idi.

Әtabәk [4] açmış idi karxaneyi-füqәra,
Sәxadә hatәm ona bir kәminә növkәr idi.

Duayi-müftәxoran hifz edәrdi sәrhәddi,
Dilavәrani-vәtәn seyyidü qәlәndәr idi.

Nә daxil ilә vardı işi, nә xaric ilә;
Tәmam sәyi, tәmәnnası vәsli-dilbәr idi.

Gecә sabaha kimi cәng edәrdi mәrdanә,
Sәrayi mәrkәzi-nisvani-mahmәnzәr idi.

Cәmalin açsa xanım qorxar әqrәbasindәn
Onu dilavәr edәn ruybәndü çadәr idi.

Bәcayi inki deyә xәlq ona sәhabi-bilad,
Deyәrdi: Zilli-xuda! Xәlq itaәt eylәr idi.

Zәban dahanda müqәffәl, qәlәm qәlәmdanda,
O günkü gündә danışmaq mәgәr müyәssәr idi?

İstinadlar redaktə

  1. XIX əsrin axırlarında Həllac oğlanları adı ilə Təbrizdə məşhur olan qardaşlara işarədir. Varlılardan zorla pul alıb yoxsul ailələrə verirdilər. Dövlət tərəfindən qətl edilmişdir.
  2. Təbrizdə məşhur məsciddir
  3. Nəsrəddin şahın saray şairi olub həddən artıq şit hədiyyələr yazmaqla məşhurdur.
  4. Nəsrəddin şahın baş vəziri