Anasını yada heç salmır Nəbim

Anasını yada heç salmır Nəbim Müəllif: Qaçaq Nəbi dastanı

Mənbə: Anar (1999). Min beş yüz ilin oğuz şeri. Antologiya, I kitab. (az). Bakı: "Azərbaycan". 2017-07-08 tarixində arxivləşdirilib. 2017-07-08 tarixində istifadə olunub.

Çəkilib sinəmə balamın dağı,
Əridi, qalmadı ürəyimin yağı,
Səsimi eşidib heç gəlmir Nəbim!
Anasını yada heç salmır Nəbim!

Ah çəkməkdən halım olubdu yaman,
Zalımlar əlindən dad-aman, aman,
Əldən getdi Nəbim, dəyişdi zaman,
Səsimi eşidib heç gəlmir Nəbim!
Anasını yada heç salmır Nəbim!

Bilməm kimə gedim mən şikayətə,
Yağı düşmən salıb məni zillətə,
Baş götürüb çıxım, gedim qürbətə,
Səsimi eşidib heç gəlmir Nəbim!
Anasını yada heç salmır Nəbim!

İyid canı qismət oldu torpağa,
Ürəyim dönübdü solmuş yarpağa,
Meydan oxuyarmış şirə qurbağa,
Səsimi eşidib heç gəlmir Nəbim!
Anasını yada heç salmır Nəbim!

Gecə-gündüz Nəbi deyə mələrəm,
Haqdan mən özümə ölüm dilərəm,
Dayanmaram sənsiz, mən də gedərəm,
Səsimi eşidib dedi: gəl, ana!
Sən həmişə məni yada sal, ana!