Bağlanıb zülfünə pozdum əhdi də, peymam da

Bağlanıb zülfünə pozdum əhdi də, peymam da Müəllif: Şeyx Qalib

Mənbə: Anar. Min beş yüz ilin oğuz şeri. Antologiya, I kitab (az.). Bakı: "Azərbaycan". 1999. 2017-07-08 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 2017-07-08.

Bağlanıb zülfünə pozdum əhdi də, peymam da
Çeşmani gördüm, unutdum dərdi də, dərmanı da.

Ey xoş ol məsti-məhəbbət kim xumari-eşqdən
Bir qədəh meylə dəyişmiş küfrü də, imam da.

Mərdi-biqayda belakeşliktədir arami-dil
Yoxsa çoxdan tərk edərdim canı da, cananı da.

Bəndeyi piri xərabatam ki, yoxdur siqləti
Zahidi zərrakın olsun elmi de, irfanı da.

Ateşi-cansuzi-dil-fiki-dəhani-dirüba
Aşiqin məlumudur peydası da, pünhanı da.

Çunkı dərd əhlinə həp biganələrdir çarə nə
Sən dəxi yad etmə Qalib, səbri də, samanı da.