Bahar əyyamıdır, acıldı güllər, ey cavan sənsiz

Bahar əyyamıdır, acıldı güllər, ey cavan sənsiz Müəllif: Xurşudbanu Natəvan

Mənbə: Tərtib edəni: Zaman Əsgərli. "XIX əsr Azərbaycan şeiri antologiyası" (PDF). Milli Kitabxana (az.). "Şərq-Qərb". 2005. 2016-03-05 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 2016-08-13.

Bahar əyyamıdır, acıldı güllər, ey cavan sənsiz!
Təəccübdür, nədən divanə olmaz Natəvan sənsiz?

Nə umidim vusalə, nə fəraqə tabu taqət həm,
Gozumdə tirəvu tar oldu, billah, bu cahan sənsiz.

Sən əyləş hur ilə, eylə həmişə eyşu işrət kim,
Dəmadəm mən cəkim, dildən edim ahu fəğan sənsiz.

Yetişməz başə, Abbas, ömrüm axır bir tamam olsun,
Kecər hər bir dəqiqə ildən artıq, əlaman sənsiz.

Bu gün eydi-şərif oldu məgər sən bixəbərsənmi?
Güman etmə ki, işrət icrə əylənsin anan sənsiz.

Guli-ruyindən ayrı neylərəm mən gulsitan seyrin?
Edər bülbül kimi nalə bu zaru Natəvan sənsiz.