Canum, ben andan bunda əzəli aşiq gəldüm

Canum, ben andan bunda əzəli aşiq gəldüm Müəllif: Yunus Əmrə

Mənbə: Yunus Əmrə, Əsərləri. Bakı: Öndər, 2004. (Tərtib edəni: Cəlal Bəydilli (Məmmədov))

  
Canum, ben andan bunda əzəli aşiq gəldüm,
Eşqi qılavuz tutub ol yola düşüb gəldüm.

Dəgüləm qalü qeyilden, ya yetmiş iki dildən,
Yad yoq bana bu eldə, anda bilişüb gəldüm.

Keçdüm xudbin elmdən, əi çəkdüm dügəlindən,
Ol ikilik babından birlige bitüb gəldüm.

Dört kişidür yoldaş um, və fadari-razdaşum.
Uç İlə xoşdur başum, birinə buşub gəldüm.

Oi dördün birisi can, biri din, biri iman,
Biri nəfsümdür düşman, yolda savaşub gəldüm.

Bİr qılı qırq yardılar, birin yol gösterdilər,
Bu mülkə göndərdilər, ol yola düşüb gəldüm.

Eşq şərabından içdüm, on səkiz irmaq keçdüm,
Dənizlər bəndin deşdüm, ümmandan taşub gəldüm.

Bən andan gəldüm bunda, gerii vararam anda,
Bən anda varasumı anda tamşub gəldüm.

Əzrayil ne kişidür qəsd edəsi canuma,
Bən əmanət issilə anda bitişüb gəldüm.

İmdİ Yunusa ne ğem, aşiq məlamət bədnam,
Küfrüm imana şol dəm anda dəgişüb gəldüm.