Rəvayətlər. Canavşir Ata
Müəllif: Şifahi xalq ədəbiyyatı


Cavanşir Ata günbəzinin üstü tağbəndiydi, içinə daş döşənmişdi. Deyirdilər, kim gedib oradan bir daş gətirsə, dövlətli olar. Babam Kalbayı Mehdi gedib oradan bir daş gətirir. Gecə yuxuda görür ki, Cavanşir Ata deyir: “Kalbayı, mənim daşımı niyə gətiribsən? Apar qoy yerinə. Aparmasan, əvəzində oğlunu əlindən alacam”. Babam daşı aparıb yerinə qoymur. Günorta oğlu ölür. Ondan sonra “tobalatma” deyib, aparıb daşı qoyur yerinə.

Mənbə

redaktə