Dün

Dün Müəllif: Tofiq Fikrət

Mənbə: Anar. Min beş yüz ilin oğuz şeri. Antologiya, I kitab (az.). Bakı: "Azərbaycan". 1999. 2017-07-08 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 2017-07-08.

Sənə gəldim dün qorxaraq
Gizli bir cürmüm var kimi. .
Sənə qoşdum — bir yavrucaq
Nənəsinə qoşar kimi.
Məni gördün, güldün, yenə
Men ağladım sine-sinə.
Ta qəlbimə edilmiş de
Soruyordum: bu sənmisən?
Hələ qulağımda işdə
Məni məndən soran sesin.
Sonra birdən güldün yene
Mən ağladım sinə-sine.
— Fəqət sonra?
— Sonra həzin
Sonra ələm və aynlıq...
Ayrılacaq, gedəceksen
— Aynlacaqmıyıq?
Yazıq!
Yazıq! — dedin, güldün yenə
Mən ağladım sinə-sine.
Əvet boyle gülərkən sən
Mən ağladım için-için...
Menə gülmen can verərkən
Yenə dün ağladım, neçin?
Xeyir, sen gül, sən gül yenə
Men ağlayım sine-sinə.