Deyən yox

Deyən yox Müəllif: Əndəlib Qaracadaği

Mənbə: Tərtib edəni: Zaman Əsgərli (2005). XIX əsr Azərbaycan şeiri antologiyası (az). Milli Kitabxana. "Şərq-Qərb". Orijinal mənbədən 2016-03-05 tarixində arxivləşdirilib. Yoxlanılıb 2016-08-13.

Mənim ərzi-halım bir təriq ilə,
Söhbət salıb nazlı yarə deyən yox,
Hicran odu saldı məni ayaqdan,
Yandi gözəl cismim narə, deyən yox.

Eşq atəşi canda çəkib zəbanə,
Aşiqliyim məşhur oldu cəhanə.
Pünhan saxlamaqdan yetişdim can,
İndi vurub aşikarə, deyən yox.

Halım hökumətli, dövlətli, mallı,
Qabağında qullar, şəhləli, şallı,
Bir mina gərdənli, buxağı xallı,
Siyəh saçlı gülrüxsarə, deyən yox.

Ey üzü gül, boyu sərvü sənubər,
Vəsfin eyləmişəm dilimdə əzbər.
Bilməm nə səbəbdən yeganə gövhər,
Yetişmədi xiridarə, deyən yox.

Bir gülüzlü yara aşiqəm, aşiq
Bir şiringöftara aşiqəm, aşiq.
Mən də bir nigara aşiqəm, aşiq.
Əndəlib tək gülüzarə deyən yox.