Ey dost, səni sevərəm, camımda yerün vardur
Ey dost, səni sevərəm, camımda yerün vardur Müəllif: Yunus Əmrə |
Mənbə: Yunus Əmrə, Əsərləri. Bakı: Öndər, 2004. (Tərtib edəni: Cəlal Bəydilli (Məmmədov)) |
Ey dost, səni sevərəm, camımda yerün vardur,
Gecə-gündüz uyunmaz, əcəb əhvalum vardur.
Güli görə turur ikən dikənə sunmaz əlün,
Qorqma düşmənləründən, çün toğn yarun vardur.
Düşmənlər aydur bana, söz demək qandan sana,
Söz demək qandan bana, illa ustadum vardur.
Əle gətür dügəli, xərc eylə miskinlərə,
Dünyəyi kimsə dutmaz, son ucı ölüm vardur.
Bundan kondözin gedən oldurur yolda qalan,
Bənüm bir qanncaya vallah isnadum vardur.
Yunus Miskin, kəndözün topraq eyləgil yüzün,
Mə’şuqəyə yaraşur bir miskinligüm vardur.