Ey padişah, ey padişah çün mən məni verdim sana

Ey padişah, ey padişah çün mən məni verdim sana Müəllif: Aşıq Paşa

Mənbə: Anar (1999). Min beş yüz ilin oğuz şeri. Antologiya, I kitab. (az). Bakı: "Azərbaycan". 2017-07-08 tarixində arxivləşdirilib. 2017-07-08 tarixində istifadə olunub.

Ey padişah, ey padişah çün mən məni verdim sana
Gəncü-xəzinəm qamusu sənsən mənim öndən sona.
Əwəl dəxi bu eqli-can səninlə idi əsli qan
Axır geri sənsən məkan, üş vanram səndən yana.
Səndən sənə varır yolum, səndən sənə söylər dilim
Illah sənə irməz elim bu hikmətə qaldım dana.
Bu hikməti kim nə bilər, bilsə dəxi gəlməz dilə
Bu ab ilə, bu zar ilə gözüm yaşı necə dinə.
Dursam səninlə duraram, baxsam səninlə baxaram
Hər hancan kim yüriirəm könlüm yüzü səndən yana.
Sənsən mənə canu-cahan, sənsən mənə gəncü-nihan
Səndədir issivü-ziyan, nə iş gəlir məndən mənə.
Söz söyləyən dilim də sən, hökm eyləyən içim də sən
Alıverən əlim də sən, cümlə işim öndən sənə.