Dünya, sənin gərdişinlə başa vuran görmədim,
Qəhr oldu aləm, qəhr işindən, can qurtaran görmədim.
Bilmirəm ki səbəb nədi, şadı qəmgin eylədin?
Abadanı viran qoydun, artdı haran görmədim.
Kəsilməz mürdə karvanı, qəflə işlər, köçər gedər,
Nə İmranlar nakam qoydun, didəsindən yaş gedər.
Yetmiş iki millət var, əli səndən boş gedər!
Yanısınca malı-dövlət, pul aparan görmədim.
Alməmmədəm, bu dünyada bir nişanam qalmadı,
Getdi əldən qohum-qardaş, atam, anam qalmadı.
Süleyman tutdu dünyanı, dedi: mənəm, qalmadı.
Bir kəs ilə heç düz ola sənin aran görmədim.
