Gəl-gör, təmaşa eylə ki, sevdanın qan olduğun

Gəl-gör, təmaşa eylə ki, sevdanın qan olduğun (1997) Müəllif: RAUF CAVAD

Hər gün keçir ömrüm, nə biləydim Zaman olduğun,
Qalıb can qərib-tək, nə biləydim Canan olduğun.

Küfr eylədi zalım dövrana, dedilər dəli kafir,
Dərdi, hər dərdə yar, bilmədilər dərman olduğun.

O Aşiq ki, bulmuşdu şirin məhəbbət-gövhəri,
Oldi cani əsir, aldı ölüm fərman olduğun.

Boyanmışdı gül üzlü yar al-qırmızı rənglərə,
Gəl-gör, təmaşa eylə ki, sevdanın qan olduğun!

Qara zülfün əsiriyəm, tökülüb ağ sinəyə,
Bəzənib gül-lalə, qan ki, torpağın can olduğun.

Kaş ola biləydim o dəmdə Dilbərimə həmdəm,
Çəkəydim nazını, sevəydi nəfs Heyran olduğun.

Yarın nəzəri saldı bu fəsli məğrib- məşriqə,
Bir də bulunmaz kimsəsizə ərməğan olduğun.

Rauf bilirdi əzəldən kimdi cəfakar şimdi,
Vəfasız kimsəyə yoxdur ümid-güman olduğun!