Könül nə zülfünə bel bağlayaydı, xürrəm olaydı

Könül nə zülfünə bel bağlayaydı, xürrəm olaydı Müəllif: Həsən Hadi Qarabaği

Könül nə zülfünə bel bağlayaydı, xürrəm olaydı,
Nə cövri-şanə çəkəydi, nə zarü dərhəm olaydı.
 
Nə hərgiz elmi-mümma olaydı ələmdə,
Nə nöqteyi-dəhənin böylə sirri-mübhəm olaydı.
 
Nə gözlərin olaydı qəza ciyər qanı,
Nə kipriyin ona xəncərmisal həmdəm olaydi.
 
Nə tiri-qəmzəyə talib olaydı suzani-dil,
Nə ahi-şölə çəkəydi, nə didə pürnəm olaydı.
 
Nə arizin ərəqbus edəydi məhrəm tək,
Nə həşir olunca gözüm gül üzündə şəbnəm olaydi.
 
Nə əmrü nəhyədən eraz edəydi bir aşiq,
Nə rövzə içrə o bietibar adəm olaydı.
 
Nə xubrilər adı bivəfalıqda məşhur,
Nə əhli eşq məcazi hərimə məhrəm olaydı.
 
Olaydı xəlqi cahan cümlə qüssədən azad,
Tamami dərdi zəmanə mənə müəəlləm olaydı.
 
Nə Hadi vəsli sənə üz verəydi aləmdə,
Nə də rəqibi-siyəhdil hərifi-aləm olaydı.