Lütf edübəıı aydur Xuda, ümmətünə çekmə cəfa

Lütf edübəıı aydur Xuda, ümmətünə çekmə cəfa Müəllif: Yunus Əmrə

CavabiXuda
Mənbə: Yunus Əmrə. Əsərləri (PDF) (az.). "Öndər". 2004. ISBN 9952-416-00-7. 2017-05-25 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 2017-05-25.

Lütf edübəıı aydur Xuda, ümmətünə çekmə cəfa,
Bu dem sana qıldum əta, bağışladum ümmətüni.

Ümməti bəndən dilədütı, himmet qılıcın bilədün,
Muştuluq olsun aıydun, bağışladum ümmətüni.

Qaldur başum, ey Həbib, dərdlülərə sənsin təbib,
Ümmətüni etmə ğərib, bağışladum ümmətüni.

Adunı Əhməd vermişəm, Şeytam səndən sürmişəm,
Küffan fəda qılmışam, bağışladum ümmətüni.

Dərdlülərə verdüm dəva, hacətüni qıldum rəva,
Bəni sevən səni sevə, bağışladum ümmətüni.

Döndər yüzüm ərşümə, döşəndi döşək fərşümə,
Gel bari dura qarşuma, bağışladum ümmətüni.

Ümmetüni həp köçürəni;, tezçeg siratı keçürəm,
Kövsər şərabın içüram, bağışladum ümmətüni.

Neçə gözin yaş edəsin, həm bağrımı baş edəsin,
Ən'amum faş edəsin, bağışladum ümmətüni.

Ey yerü gögiin sərvəri, bilsün səni insü pəri,
Axırzaman peyğemberi, bağışladum ümmətüpi.

Lütf edübən aydur qəni, asilərə verdüm səni,
Səndən dönəm sanma bəni, bağışladum ümmətüni.

Ümmetün oda yaqmayam, suçın başına qaqmayam,
Sənün sözündən çıqmayam, bağışladum ümmetüni.

Sen yetimlərin başısın, yanmış cigərlər aşıaın,
Ümmətünün yoldaşısm, bağışladum ümmətüni.

Yüz bin şükür, sultanumuz, yenə sevindi canumuz,
Çünki dedi Sübhanumuz, bağışladum ümmətüni.

Yunus Əmrəm der zisəfe Peyğəmbəriindür mücteba,
Çün Heqq dedi, ya Mustafa, bağışladum ümmətüni.