Leyli-Məcnun ("Ey dövlətimin zəvalı oğlum!")

Leyli-Məcnun Müəllif: Mirzə Ələkbər Sabir

Mənbə: Mirzə Ələkbər Sabir. "Hophopnamə. İki cilddə. II cild" (PDF) (az.). Bakı: Şərq-Qərb. 2004. ISBN 9952-418-26-1. İstifadə tarixi: 2024-07-04.

Ey dövlətimin zəvalı oğlum!

Ey başı ağır bəlalı oğlum!

Ey məktəbü dərsin aşinası!

Ey rişteyi-elm mübtəlası!

Şad oldum o gün ki, sən doğuldun,

Min şükr elədim ki, oğlum oldun.

Derdim ki, gözəl xələf olarsan,

Bir ailəyə şərəf olarsan.

Şüğlü hünərimi yad edərsən,

Atanı, ananı şad edərsən;

Dünyadən olursa irtihalım,

Ancaq sənə tərk olur mənalım.

Bilməzdim olursan elmə şeyda,

Şuridə edər səni bu sevda.

Bə’zi oxumuş rəfiqi-bədxah

Tədbirimi çaşdırıbmış, ey vah!

Uydum olara, səni oxutdum,

Səd heyf ki, əqlimi unutdum!

Kəsdim öz əlimlə öz ayağım,

Xamuş elədim mən öz çirağım.

Girəm bu xəta düşüb özümdən,

Göz nurimi saçmışam gözümdən.

Sən həm niyə bunca səhv edirsən,

Göz nuri kimi uzaq gedirsən?

Bunca oxudun, yorul da bari,

Bir dəf’ə buraq bu zəhrimari!

Pul qalmadı, baxmısam hesabə, –

Getdi qələmə, kağız, kitabə.

Jurnalü kitab yüz-yüz olmaz,

Bu xərc ticarətə düz olmaz.

Dəftərsə beş-altı cild bəsdir.

Ey naxələfim, bu nə həvəsdir?!

Çernil, qrafil, pero, qarandaş –

Icad edəni olaydı şil, kaş!

Insaf eləməzmisən ki, yandım,

Puli nə əzab ilə qazandım!

Bihudə işə nə xərc edirsən,

Bu könlümü hərcü mərc edirsən!

Xərcin tükənib kəsilmir ardı,

Billah, dəxi pullarım qutardı!

Xasə əridi, üzüldü canın,

Soldu gül üzün, qaraldı qanın;

Vazeh bu ki, xəstədir məzacın,

Ya rəb, kim edər sənin əlacın?!

Nə var yeyib-içməyin, nə xabın,

Təhsilədir ancaq irtikabın.

Nə seyrü səfanı xoşlayırsan,

Nə dərsü kitabı boşlayırsan.

Mırt-mırt oxuyub mırıldayırsan,

Qarğa kimi hey qırıldayırsan!

Əyyami-bəharü güldür, oğlum!

Qoyma məni qəmdə, güldür, oğlum!

Həmsinnlərin səfadə, bağda,

Həməsrlərin çəməndə, dağda.

Bə’zisi gəzib də kiştzari,

Quş əldə gözətləyir şikari;

Bə’ziləri bir tərəfdə xəlvət,

Adətcə edərlər eyşü işrət;

Bə’zisi olub qumarə məşğul,

Bə’zisi şərabə, yarə məşğul.

Hər bir nəfəri bir işdə çalak,

Hər digəri bir əməldə bibak.

Hər gün əbəveyni şad edirlər,

Hörmətlərin izdiyad edirlər.

Xoş ol əbəveynə kim, bu minval

Hər daim olur cəhanda xoşhal!..