Mənəm əgərçi o tərdaməni-siyəhkirdar
| Mənəm əgərçi o tərdaməni-siyəhkirdar Müəllif: İsmayıl bəy Nakam |
| Mənbə: Tərtib edəni: Zaman Əsgərli. "XIX əsr Azərbaycan şeiri antologiyası" (PDF). Milli Kitabxana (az.). "Şərq-Qərb". 2005. 2016-03-05 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 2016-08-13. |
Mənəm əgərçi o tərdaməni-siyəhkirdar –
Ki, ruzü şəb əməlimdir xətayi-nahəmvar.
Vəli yeganəgiyi-xaliqi-rəvanbəxşə
Dəmi-ələstdə bissidq etmişəm iqrar -
Ki, eybpuş, günəhbəxşdir, qəfurdur o,
Odur həlimü səburü şəkur, odur səttar.
Odur rəhimü Ğəfurü Rəufli Heyyü Vədud,
Qədimü Qadirü Qəyyumü Vahidü Ğəffar.
Bir ismi-əzəmi Allahdır, biri Rəhman,
Bu iki ismdə min nükteyi-bəşarət var.
Digər risalətini xatəmün-nəbiyyənin
Ki, ruzi-həşrə odur həm şəfiü həm salar.
Edib zəban üə iqrar, qəlb ilə təsdiq,
Kəminə ümmət olub, olmuşam, sədaqətkar.
Həbibi-xaliqi-rəbman nəticeyi-lövlak,
Rehimi-rəhməti-aləm, Məhəmmədi-muxtar -
Ki, cümlə ümməti-müzniblərin şəfaət edib,
Alıb behiştə gətirmək deyil ona düşvar.
Digər məvəddəti-qürəba, məhəbbəti-əshab,
Sədaqəti-şürəfa, həm iradəti-ənsar.
Dilimdə sabit olub, dəmbədəm təzayüd edib,
Bəsani-ruh bulubdur, rüsux olub padar.
Ələlxüsus o yarani-bivəfanın kim,
Biri cənab Əbubəkirdir, o sidqşüar.
Təriqi-dində həqqin rizasini gözədüb,
Cəmii-mamələkin bəzl qıldı, etdi nisar.
Həbibi-əkrəmü əfxəm yolunda ğar içrə
Təni-əzizini qıldı fədayi-niştəri-mar.
Biri də həzərəti-Faruqdur ki, ol sərvər
Cahanda qıldı ədalət nə olduğun izhar.
Ucaltdi çar cəhətdə livayi-islami,
Olub da rövnəqi-şərə şüyu, dinə mədar.
Götürdü küfrü cahanda, cahanı pak etdi,
Sipahi-nüsrətəsər sövq edib diyar-diyar.
Biri də həzrəti-Osman cənabi-Zünnureyn –
Kodurüsumi-vəfada səramədi-ibrar.
Hesab olursa əgər əhdinin fütuhatı,
Dehatü şəhrü qərayə olur həzar-həzar.
Həyavü helm idi ol pakizədə xas ancaq –
Ki, baxmaz idi səmayə, edib həyadan ar
Biri dəxi şəhi-Düldül-səvar Əlidir kim,
Bir adıdır Əsədullah. digəri Kərrar.
Məhi-sipəhri-imamət, düri-künuzi-vəfa,
Kilidi gənci-əmanət, xəzineyi-əsrar.
İmami-cinnü bəşər, şahi-övliyadır o,
Müridi-müxlisidir cümlə övliyayi-kübar.
Deyil o kimsədə kim, bübbi-Mürtəza mövcud,
İki cahanda o bədbəxtdir səzayi-təbar.
Digər zəbaneyi-hübbi-əimmeyi-məsum
Dilimdə dağ yaxıb eyləmiş şəqayiq var.
Dilim bu atəşi-hübb içrə dəmbədəm yaxılıb,
Bu kimya ilə olmuş künun tamam eyyar.
Bəli, o kəsdə ki, vardır vidadi-ali-nəbi,
Halaldır ona cənnət, haramdır ona nar.
Bəli, o dildə ki, vardır məhəbbəti-sibteyn,
Səadəti-əzəlidir o hübb, ol asar.
İnayət eylə mədəd, ya Əli ki, bari-günəh,
Qılıb xəmidə məni aləm içrə etmiş xar.
Gözüm piyaləsi dönmüş piyaleyi-zəlirə,
Olub qəmi-Həsəni-Müctəbadən atəşbar.
Necə anıb ləbi-xüşkün Hüseyni-məzlumun,
Yaxılmasın cigərim nari-qəmdə leylü nahar.
Çıxarmı xatiri-ümmətdən ol cəfayi-əlim,
Olarmı hiç fəramuş o cövri-dilazar -
Ki, Kərbəladə Huseyni-şəhidə eylədilər
Fədaiyani-şəqavət müaşiri-füccar.
İmami çarüm Zeynəlibad eşqindən
Edib fəğan, oluram ta səhər sitarəşümar.
Dilimdə qönçeyi-hübbi-Məhəmmədi-Bağır,
Olub şikiftə, edibdir vücudumu gülzar.
Bu buyi-hübb ilə xaki-məzarım əlyəqdir,
Olursa qibtəgəhi-nafeyi-qəzali-tatar.
Əcəb deyil əsəri-hübbi-Cəfəri-Sadiq
Məni edərsə güli-tazə tək şüküftəüzar.
Təriqi-eşqinə Musayi-Kazimin, billah,
Səzadır olsa dilü canım ər fəda sədbar.
Bərati-hübbi-Əliyyür-Rizayi canımda
Nicati-ruzi-cəzadan çox etmişəm əzxar.
Müjə səfindən ələ abnus əsa almış,
Təvafı-rövzəsi şövq ilə mərdümül-əbsar.
Xəyali-nəti-Məhəmməd Təqüədix könlüm,
Dürudxani-Məhəmməd və itrəti-əthar.
Səfayi-eşqi-cəmali-Nəqilə bulmuşdur
Bu ünsüra-qəfəs içrə hümayi-ruh qərar.
Bu ol Əliyyi-Nəqidir ki, xəsmü münkirini
Sənü-xamə olan nəqhü şir qıldı şikar.
Təəşşüqi-Həsənül-Əsgəri (ilə) daim
Fəzayi-şövqdə könlüm neyi-cünunə səvar.
Yəli-məhəbbətidir ərseyi-vücudimdə
Müdam ərbədəkarü həmişə nizəgüzar.
Digər Məhəmməd Mehdi, kodur imami-zaman,
Qüdumuna nigərandır əleddəvam ənzar.
Yolunda verməyə can qalmışam füsuskönan,
Həmarə didə berəh bil-eşiyye vei ibkar.
Dəxüi-lütfünüzəm, lütf edin, ey ali-nəbi,
Nəzərdən eyləməyin həşrdə məni də kənar.
Sükut qıl dəxi, Nakam kim, açıb siırin
Gərib rəngdə qıldın sədaqətin işar.
Bu bəzmi-eşqdə qəmxaneyi-məhəbbətdən
Bəhər dəqiqə peyapey bəhər nəfs təkrar.
Meyi-məhəbbəti-ali rəsuldan, ya rəb,
İnayət eylə mənə bir piyaleyi-sərşar.