Məndən, səba, de ol gülə: qurbanınam, senin
Məndən, səba, de ol gülə: qurbanınam, senin Müəllif: Əbülhəsən Raci |
Mənbə: Anar. Min beş yüz ilin oğuz şeri. Antologiya, I kitab (az.). Bakı: "Azərbaycan". 1999. 2017-07-08 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 2017-07-08. |
Məndən, səba, de ol gülə: qurbanınam. senin,
Rəhm etgilen bu bülbüle, quıbanınam sənin,
Bu eşq odunaöz gözü könlüm salıb meni,
Səndən yoxumdu heç gile, quıbanmam sənin.
Hərçənd istərəm sənəbir özgə söz deyem,
Bu söz genə gəlir dilə: “Qurbanınam sənin!”
Hüsnün zəkatını mənə eylə bu il əta,
Qoyma qala gələn ile, qurbanınam sənin.
Vəslində al bu canımı asan^ xilas elə,
Hicrində sälma müşkülə, qurbanınam sənin.
Gəlmiş yuxarxdaö-aşağı, sakla izzətin,
Çox hörmet eyle kakile, qurbanmam sənin.
Min dəfe gündə öldüresən nazilən məni,
Yoxdur mənim sözüm belə, qurbanınam sənin.
Bari edib bəhanə, acıqlanma Raciyə,
Al canmı, güle-gülə, qurbanınam sənin.