Qəmi-hicrində bimarəm mən, ey dost

Qəmi-hicrində bimarəm mən, ey dost Müəllif: Mir Möhsün Nəvvab

Mənbə: XIX əsr Azərbaycan şeiri antologiyası, Bakı, "Şərq-Qərb", 2005.

Qəmi-hicrində bimarəm mən, ey dost!
Zəlilu acizu zarəm mən, ey dost!

Gecə-gündüz cəkıb rəncilə zəhmət,
Gözümdə uyqu yox, bidarəm, ey dost!

Cəhanın əhlinə cox-cox əzizəm,
Hüzurunda necun bəs xarəm, ey dost!

Sənin eşqində, ey şuxi-dilaram,
Fəğanu ahilə xunbarəm, ey dost!

Qalıb Mənsur tək dari-sitəmdə,
Həyatımdan belə bizarəm, ey dost!

Olubdur bülbüli-şuridə Nəvvab,
Giriftari-qəmi-didarəm, ey dost!