Viran olu könlüm evi viranə görəndə

Viran olu könlüm evi viranə görəndə Müəllif: Məşədi Əyyub Baki

Mənbə: XIX əsr Azərbaycan şeiri antologiyası, Bakı, "Şərq-Qərb", 2005.

Viran olu könlüm evi viranə görəndə,

Viranə virantər olu viranə görəndə.

Billahi, tutub od, yanaram şəm tək axir,

Hər yerdə ki, xakistəri-pərvanə görəndə.

Aşüft oluram zülfi-pərişan kimi hər dəm,

Könlüm kimi hər yerdə sınıq şanə görəndə.

Qəmnak olu hər kim məni, ya şerimi görsə,

Aqil olu divanə çü divanə görəndə.

Yüz hiylə ilə zahidi-xudbinin əlində

Kafər oluram səbheyi-səddanə görəndə.

Yox məndə nə mey rəğbəti, nə cəzbeyi-saqi,

Qan ilə dolar çün məni peymanə görəndə.

Dərd əhü oturub bir neçəsi badə içəndə,

Çox dərd olumuş onlara biganə görəndə.

Nəvvab, Qaradaği, deyəin Növrəsə bari,

Kəc fikrə ki, o düşməyə meyxanə görəndə.

Baki gözü peyvəstə tökər əşki-xunalud,

Hər yerdə ki, yox təxtəpuşi xanə görəndə.