Ey mələksima ki, səndən özgə heyrandır sana: Redaktələr arasındakı fərq

Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Redaktənin izahı yoxdur
Redaktənin izahı yoxdur
Sətir 1:
<poem>
Ey mələksima ki, səndən özgə heyrandır sana,<br>
Həq bilir insan deməz, hər kim ki, insandır, sana.
 
Verməyən canın sənə bulmaz həyati-cavidan,<br>
Zindeyi-cavid ona derlər ki, qurbandır sana.
 
Aləmi pərvaneyi-şəmi-cəmalın qıldı eşq,<br>
Cani-aləmsən, fəda hər ləhzə min candır sana.
 
Aşiqə şövqünlə can vermək ikən müşkül deyil,<br>
Çün Məsihi-vəqtsən, can vermək asandır sana.
 
Çıxma yarım, gecələr, əğyar tənindən saqın,<br>
Sən məhvi-övci-məlahətsən, bu nöqsandır sana.
 
Padişahım, zülm edib aşiq sana zalim demiş,<br>
Xuburlardan yaman gəlməz, bu böhtandır sana.
 
Ey Füzuli, xuburlardan təğafüldür yaman,<br>
Gər cəfa həm gəlsə onlardan, bir ehsandır sana!
</poem>
 
[[Kateqoriya:Məhəmməd Füzuli]]