Qəd ənarəl-eşqə-lil-üşşaqi minhacəl-hüda

Qəd ənarəl-eşqə-lil-üşşaqi minhacəl-hüda Müəllif: Məhəmməd Füzuli

Ya mən əhatə elmükəl-əşya’ə külləha→

Qəd ənarəl-eşqə-lil-üşşaqi minhacəl hüda!^[1]
Saliki-rahi-həqiqət eşqə eylər iqtida.

Eşqdir ol nəş’eyi-kamil kim, ondandır müdam
Meydə təşviri-hərarət, neydə tə’siri-səda.

Vadiyi-vəhdət, həqiqətdə, məqami-eşqdir
Kim, müşəxxəs olmaz ol vadidə sultandan gəda.

Eyləməz xəlvətsərayi-sirri-vəhdət məhrəmi
Aşiqi mə’şuqdən, mə’şuqi aşiqdən cüda.

Ey ki, əhli-eşqə söylərsən: məlamət tərkin et!
Söylə kim, mümkünmüdür təğyiri-təqdiri-Xuda?

Eşq kilki çəkdi xət hərfi-vücudi-aşiqə
Kim, ola sabit həq isbatında nəfyi-maəda.

Ey Füzuli, intihasız zövq buldun eşqdən,
Böylədir hər iş ki, Həqq adilə qılsan ibtida.

Qeydlər

1. Eşq aşiqlər üçün hidayət yolunu işıqlandırdı.