Mixail Saakaşvilinin BMT-də çıxışı (2013): Redaktələr arasındakı fərq
Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Redaktənin izahı yoxdur |
|||
Sətir 22:
Mən bu gün sizdən xahiş edirəm ki, siz siyasi, sosial, dini müxtəliflikləri ümumi azadlıq sevgisi müstəvisinə çevirən xalqın səsini eşidəsiniz. O səsi ki, bizim qarşılaşdığımız bütün problemlərə və üzləşməkdə olduğumuz çətinliklərə baxmayaraq, ümidlərlə doludur. Və bu gün bizi əhatə edən dünyaya nəzər salarkən mən düşünürəm ki, bu ümid səsinə ehtiyac var.
1990-cı illərin əvvəlindəki optimizm — liberal və demokratik dəyərlərin yayılmasının təbii hal aldığı, "tarixin sonu"nun elan olunduğu və BMT-nin nəhayət sülh içində yaşamağa başlayan dünyanın ürəyi və ruhu olmağa başladığı dövr, 1990-cı illərin optimizmi — mənim burada, Nyu-Yorkda tələbə olduğum və BMT-də təcrübə keçdiyim dövr — pessimizm və ikiüzlülük dalğası ilə dağıldı.
Dünya sülh içində yaşamır. Bəşəriyyət özü-özü ilə barışmayıb və BMT birləşmiş dünyanın ürəyi və ruhuna çevrilməyib. Bir zamanlar müzəffər olan Qərb sivilizasiyası indi dərin iqtisadi, sosial və mental böhranı aşmağa çalışır. Şərqi Avropada rəngli inqilablar əvvəllər məğlub etdiyi qüvvələr tərəfindən məhv edilir. Yaxın Şərqdə Qahirə və Tunisdə sevinən kütlələrin görüntüləri Dəməşqdə qazla öldürülmüş uşaqların dəhşətli görüntüləri ilə əvəz olunub.
Məyus olmaq üçün çoxlu səbəblər var. Bəs 90-cı illərin doqmatik optimizmi
▲Bəs 90-cı illərin doqmatik optimizmi ümidləri boğan etinasızlıqla meydana gələn doqmatik pessimizmlə əvəz olunmalı idimi? Demokratiya və azadlığın yayılması üçün gərgin mübarizənin aparılması faktı bizi öz inanclarımızdan və prinsiplərimizdən imtina etməyə məcbur etməli idimi?
Mən bu gün buraya millətimin ümidlərini bölüşmək və bizi əhatə edən fatalizm barədə danışmaq üçün gəlmişəm. Mən buraya şübhə edənlərə, tərəddüd edənlərə, təslim olmaq istəyənlərə müraciət etmək üçün gəlmişəm.
| |||