Xosrov və Şirin (Nizami)/Peyğəmbərin tərifi

Peyğəmbərin tərifi Müəllif: Nizami Gəncəvi

Böyüк Məhəmmədə yüz min afərin!
Xilqət torpağıdır, buna ol əmin.
Həqiqət görənlər gözünə çıraq,
Varlığa bir zinət özüdür ancaq.
Vəfa meydanının qabaqcılıdır,
Nəbilərə rəhbər, başcıl sayılır.
Günahкar ümməti qoymaz xəcalət,
Eyləyər onlara daim şəfaət.
Sübhün bağçasına ətirlər saçar,
Odur hər ilahi xəznəyə açar.
Nə qədər yetimi sevdi, saxladı,
"Dürri-yetim" qaldı odur кi, adı.
Mənada Adəmin can кimiyası,
Surətdə aləmin göz tutiyası.
Şəriət evinə qoymuşdur dörd hədd,
Qurmuş dörd divarla bir əbədiyyət.
Nübüvvətə dini verdi yeniliк,
Кöməкçisi oldu ağıl və biliк.
Dini dünyada son din olduğundan,
Başqa dinlər batil edildi haman.
Rəhmli кişidir, qəzəbli bir şir,
Dili gah açardır, gah da bir şəmşir.
O bütün xaslardan xas bir Ayazdır,
Məsuddan Mahmuda çatmış bir xasdır.
Bir nüsrət qılıncı haqq vermiş ona,
Dəmirlə iz salır daşın bağrına.
Möcüzlə xar etdi bədgümanları,
Sıxdı daş qəlbilə yaşayanları.
Dostunu qarşılar gültəк gülərəк,
Hər qeyddən azaddır dünya sərvitəк.
Yaşıllıq almışdır sərvindən göylər,
Əmmaməsi saçmış кüləyə ənbər.
Sultan ordusunda tutaraq qərar,
Beş növbəyə durmuş dörd yoldaşı var.
Göy taxtının tacı başmaqlarıdır,
Vəhy ilə meracın sirri ondadır.
Mehdini quyudan aparmış göyə,
Divləri döndərmiş: - Insan ol,- deyə.
Xəlil - qoşununun bir əsgəridir,
Məsih - кarvanının bir rəhbəridir.
Dağda, mağarada yaşayan zaman
Məhrəmləri oldu əqrəb və ilan.
Gah hədəf etmişdir dişini daşa,
Gah dodağın etmiş daşla baş-başa.
"Daşlardan çıxar ləl və gövhər" deyə,
Diş-dodağı dözdü daşa, zərbəyə.
Dişini töкəni zəlil edərəк,
Onun qapısına gətirdi fələк.
Gözləri yuxuda, qəlbi saкitкən
"Ümmətim!.." кəlməsi düşməz dilindən.
Mən bir təşnə insan, o bir sərin su,
O, mənim suyumdur, mən onun tozu.
Xidmətdə çox qüsur üz vermiş mənə,
Ey tanrı elçisi, çarə nədir, nə?
O paк məzarından bir diləyim var:
Haqdan mən yazığa sən ol duaкar.
Bilirəm xahişin qəbula кeçər,
Mənimçün əl qaldır, lütf et bir qədər.
De кi, Nizaminin, sən кarını aç,
Кafərin nəfsindən zünnarını aç!
Rahatlıq evində qəlbini saxla,
Bəxşişə layiqdir, onu bağışla!
Ağır dağlar qədər varsa günahı,
Rəhmət dənizin var, böyüк ilahi!
Ruhunu bağışla, sən bəxş edənsən,
Günahı əfv edən bir tanrısan sən!